Tuesday, July 5, 2016

Bibitawan Na Kita

Patawad sinta.
Patawad dahil ngayon ay susuko na ako.
Patawad dahil ititigil ko na ang aking kahibangan.
Akala ko ay kakayanin kong magtiis.
Akala ko ay malalagpasan ko rin lahat ng sakit.
Pero ang hirap pala kapag ako lang ang nagmamahal.
Ang hirap dahil ako rin lang ang nasasaktan.
Kaya gagawin ko lang ang dapat.
Hahanapin ko ang lunas
Bibitawan na kita.

Oo, natatandaan kong ilang ulit mo nang sinabing huwag akong umasa.
Subalit paano ko mapipigilan kung sa tuwing gabi boses mo ang aking naririnig?
Paano ko pahihintuin ang damdamin ko kung ang mga yapos at hagkan mo ang parati kong nadarama?
Hindi ko alam kung malinaw ba sayo ang lahat. Pero sa akin, malinaw.
 Naiintindihan ko naman an gating magulong sitwasyon.
Alam kong walang patutunguhan to.
Pero eto ako si tanga, nagbabakasakaling bukas, pagmulat ng iyong mga mata, maramdaman mong ako dapat ang laman ng puso mo.

Tangina. Nakakatawa rin palang umasa.
Kaya sinta, patawarin mo ako.
Dahil kahit gustong gusto ko pang kumapit.
Bibitawan na kita.




-Katy O.



No comments:

Post a Comment