Kung sinabi mo lang na iyon na ang huli
Sana ay mas hinigpitan ko pa ang aking kapit
Bisig mo'y hindi na pinakawalan
Mukha mo'y mas matagal pang tititigan
Kung sinabi mo lang na gusto mo nang umalis
Sana ay ginawa ko lahat ng iyong nais
Walang paki kung hindi ko alam
Ang mahalaga ay mas nanaisin mong manatili
Kung sinabi mo lang na lalayo ka na
Sana ay naihanda na ang aking sarili
Sa pagtakbo ng malayo hindi para humabol
Kundi para mauna nang lumayo
Kung sinabi mo lang na aalis ka
Sana ay napaghandaan ko ang iyong paalam
Iguguhit ang iyong mukha sa papel
Para hindi malimutan
Kung sinabi mo lang na nais mong maging malaya
Sana ay naibigay ko sayo ang hinahangad mo
Hindi ko naman ipipilit sayo ang sarili
Ayokong mahirapan ka
Kung sinabi mo lang na gusto mo siya
Sana ay naunawan kita agad
Mas naintidihan ko ang iyong asal
Handa akong ibigay ka sa kanya
Kung sinabi mo lang na wala lang sayo ang lahat
Sana ay hindi na ako naniwala
Hindi na sana ako umasa
Hindi na sana ako nangarap ng bukas
Kung sinabi mo lang na hindi mo ako minahal
Sana ay hindi binigay sayo ang aking puso
Hindi na sana ito nadurog.
-Katy O.
Little Secrets
Saturday, September 24, 2016
Friday, July 22, 2016
Sa Katahimikan Natagpuan ang Paalam
Hindi ko alam kung saan uumpisahan
Ang Paalam na nag-wakas
Sa dulo ba kung saan nawala ang lahat?
O sa umpisa kung saan natagpuan ang ikaw?
Marahil ay dapat sa panahong ang ingay mo
Ang siyang bumabalot sa paligid ko
Ngunit paano kung hanggang ngayon
Ay ito pa rin ang naririnig ko
Hindi. Mali. Imahinasyon lang ang lahat
Dahil ang tanging natirang tunog ay galing sa kawalan
Sa paligid kung saan dati ay nanatili ka
Sa espasyo kung saan ikaw ay nawala
Pero ang totoo ay pinili nating huwag magsalita
Mas pinili nating huwag magkibuan
Na tila ba ay naiintindihan ang bawat galaw
Kahit ni isang letra ay walang naibigkas
Naalala ko noong isang beses akong pumunta sa inyo
Pinigilan mo akong hugasan ang pinggan sa lababo
Kasi sabi mo ayon sa kasabihan ay maaaring hindi na ako makabalik pa
Kaya’t hinyaan at pinagmasdan na lamang kita
(hinugasan ko ang tasang pinaginuman mo ng kape
Hindi mo ako pinigilan)
Hindi ako bulag para hindi mapansin
Na sa tuwing ako’y lalapit ika’y umaalis
Na para bang may boltahe sa aking mga palad
Na makukuryente ka kapag aking mahawakan
Noong nakita kong napapagod ka na
Isinandal ko ang ulo mo sa aking balikat
Pero ikaw ay bumangon at tumakbo
Na parang natusok ng libu-libong karayom
Kaya’t heto ako, isinara ang bibig
Pilit ibinabaling sa paligid ang tingin
Isang talata sa libro, sampung beses ng binabasa
Hanggang ngayon ay hindi pa rin maunawaan
At tulad din ng lahat ng paglalakbay
Sa dulo rin tayo maghihiwalay
Hindi ko malilimutan ang iyong mga tingin
Kaway at ngiti lamang ang aking naisukli
Kaparehas ng pagindak at pagsayaw
Alam nating ang kanta ay patapos na
Pinili mong lumisan ng walang pasabi
Pinili kong tumahimik at hindi mangulit
Ngayon katahimakan ang kumain sa paligid
Ang tinig mo’y hindi na narinig
Hindi ko kukwestyunin ang iyong pagalis
Hindi ko hihintayin ang iyong pagbalik
Sa katahimikan aking natagpuan ang iyong paalam
Pilit pinipigilan ang sarili na ikaw ay sigawan
Bubuksan ang iyong laman at isisiksik ang aking katawan
Pero hindi. Tama na. hanggang dito na lang.
At tutal mas pinili narin natin ang katahimikan
Sana ay sa katahimikan natin matagpuan ang tunay na kaligayahan
-Katy O.
Monday, July 18, 2016
Noon at Ngayon
Bakit ngayon lang
Bakit kung kailan hindi ko na kayang maniwala
Bakit kung kailan hindi ko na kayang magtiwala
Bakit ngayon pa
Bakit kung kailan nasanay na akong masaktan
Bakit kung kailan natutunan ko ng lumigaya
Bakit hindi noon
Noong ang salita mo ang nagpapaikot sa aking mundo
Noong hawak ng iyong mga mata ang aking pagkato
Bakit hindi dati
Dating mabubuo na ang araw masulyapan lang ang iyong ngiti
Dating kahit masakit din ay kahit papaano ay kayang kong sabihing 'okay lang, mahal naman kita.'
-Katy O.
Bakit kung kailan hindi ko na kayang maniwala
Bakit kung kailan hindi ko na kayang magtiwala
Bakit ngayon pa
Bakit kung kailan nasanay na akong masaktan
Bakit kung kailan natutunan ko ng lumigaya
Bakit hindi noon
Noong ang salita mo ang nagpapaikot sa aking mundo
Noong hawak ng iyong mga mata ang aking pagkato
Bakit hindi dati
Dating mabubuo na ang araw masulyapan lang ang iyong ngiti
Dating kahit masakit din ay kahit papaano ay kayang kong sabihing 'okay lang, mahal naman kita.'
-Katy O.
Tuesday, July 5, 2016
Bibitawan Na Kita
Patawad sinta.
Patawad dahil ngayon ay susuko na ako.
Patawad dahil ititigil ko na ang aking kahibangan.
Akala ko ay kakayanin kong magtiis.
Akala ko ay malalagpasan ko rin lahat ng sakit.
Pero ang hirap pala kapag ako lang ang nagmamahal.
Ang hirap dahil ako rin lang ang nasasaktan.
Kaya gagawin ko lang ang dapat.
Hahanapin ko ang lunas
Bibitawan na kita.
Oo, natatandaan kong ilang ulit mo nang sinabing huwag akong umasa.
Subalit paano ko mapipigilan kung sa tuwing gabi boses mo ang aking
naririnig?
Paano ko pahihintuin ang damdamin ko kung ang mga yapos at hagkan mo
ang parati kong nadarama?
Hindi ko alam kung malinaw ba sayo ang lahat. Pero sa akin, malinaw.
Naiintindihan ko naman an gating
magulong sitwasyon.
Alam kong walang patutunguhan to.
Pero eto ako si tanga, nagbabakasakaling bukas, pagmulat ng iyong mga
mata, maramdaman mong ako dapat ang laman ng puso mo.
Tangina. Nakakatawa rin palang umasa.
Kaya sinta, patawarin mo ako.
Dahil kahit gustong gusto ko pang kumapit.
Bibitawan na kita.
-Katy
O.
Sunday, June 26, 2016
Isusulat Kita
Isusulat kita
At gagamit ako ng isang libong salita
Haggang sa maubos ko lahat ng maaaring maihalintulad sayo.
Isusulat kita
At gagamit ako ng salitang hindi ko maintindihan
Tulad ng hirap ko sa paguunawa sa iyo.
Isusulat kita
At maaari bang isulat mo din ako
Para sa wakas ay malaman ko ang silbi ko sayo.
-Katy O.
Thursday, June 16, 2016
Someday
Someday,
I will learn to ignore your calls
even though I’d love to hear your voice.
Someday,
I will learn to forget your eyes
even though the universe is in that site.
Someday,
I will learn to forget the touch of your lips
even though it marks each time we kiss.
Someday,
I will learn to unlove you
even though I still don’t know how to.
-Katy O
Monday, May 30, 2016
Liham ng Isang Tanga
Noong una kong hinain sa’yo ang aking buong pagkataong puno
ng alinlangan, ngiti at tawa lamang ang iyong nakita. Noong iladlad ko sa’yo
ang aking kahinaan, pagpikit lamang ang iyong ginawa. Siguro ay nababalot na
ako ng napakaraming telang pinagpatong-patong kaya’t hindi mo ako makita. Hindi
mo makita ang totoong ako. Hindi mo makita ang nararamdaman ko. Hindi mo
magawang makita lahat ng pagsisikap na ginagawa ko para lang makalimutan mo
siya.
Oo, ako si tanga, na pumayag na ibigay sa’yo ang buong-buong
ako kahit alam kong hindi mo maibibigay sa akin ang buong-buong ikaw. Hindi mo
magawa dahil ang malaki mong parte ay hawak parin ng iba. Ang parteng kahit yun
lang ay sapat na para sa akin pero hawak parin niya. Ang parteng maaari ng
bumuhay sa akin pero hindi mo magawang kunin sa kanya dahil kahit ayaw mong
aminin alam kong mahal mo parin siya. Mahal mo parin kaya’t hanggang ngayon
umaasa ka na baka may pagasa pa.
Kaya ako na naman itong si tangang umaasa na sa bawat haplos
ko’y malilimutan mo ang mga sandaling ang kanyang palad ay humahagod sa iyong
balat. Umaasa ako na sana sapat na aking mga yakap, na hindi mo na hahangarin
ang mga yapos ng iba. Sa tuwing nararamdaman ko ang mainit mong katawan, iniisip
kong sana ay para sa akin ka lamang nag-iinit dahil hindi ko naiisin ang iba
pang temperatura. Dahil ayoko ng lamig. Dahil ayoko ng panlalamig. Dahil ayoko
ng panlalamig mula sa’yo. Dahil ayokong mapawi ang naglalagablab kong damdamin.
Dahil ayokong maging sin-tigas at sin-lamig ng yelo ang aking puso na maaaring
matunaw at tuluyang mawalan ng saysay.
Maunawaan mo sana na ang hinahangad ko ngayon ay maglaho
lahat ng lungkot at pighati na nararamdaman mo. Kapit at yakap ay aking
hinihigpitan upang maramdaman mo, upang marinig mo, upang sa unang pagkakataon
ay masilayan mo ang puso kong nagdurugo. Nadudurog. Wasak. Pero ayos lang.
Masokista ako. Okay lang na pauli-ulit akong masaktan. Okay lang na sa tuwing
sasapit ang gabi, luha ko ay kusang kumakawala sa aking mga mata dahil alam
kong siya ang iniisip mo bago ka pumikit. Ayos lang. Okay lang. Okay lang. Ayos
lang. Wag ka lang masaktan.
Pero bigo ako sa tangi kong misyon dahil hindi ko maibibigay
sayo ang ligaya mo. Dahil hindi ko kayang ibigay sayo. Dahil hindi ko gustong
ibigay sayo. Siguro ay madamot ako. Siguro ay makasarili ako. Pero paano ko
ihahandog sayo ang kaligayahan mo kung ang kahulugan nito ay ang pagkalaho ko
sa buhay mo? Ang kahulugan nito ay ang pagbabalik niya sa tronong akala ko ay
naangkin ko na. Tronong aking inalagaan dahil wala na akong nanaisin pang ibang
lugar kung hindi sa tabi mo.
Kaya nandito na naman ako at magpapaka-tanga.
Susubukan lahat ng paraan. Sisikaping mapasaakin ang kanyang pagmamay-ari.
Hindi ko alam kung gaano katagal. Hindi ko alam kung hanggang saan aabot. Hindi
ko alam kung posible pa ba. Pero mahal, bukas sa pagmulat ng iyong mga mata, sana
ako naman ang pumasok sa isipan mo.
-Katy O.
Subscribe to:
Posts (Atom)